និយាយ ​ដល់​ទីក្រុង​សម្បូរ​ប្រាសាទ​បុរាណ​មាន​ចម្លាក់​ក្បូរក្បាច់​រចនា​ល្អ​ ប្រណីតៗ​រាប់​ពាន់​ឆ្នាំ គេ​នឹក​ឃើញ​ភ្លាម​ដល់​ទីក្រុង​សៀមរាប ដែន​ពិដោរ​នៃ​ក្រវ៉ាន់-រំដួល​ក្រអូប​ដូច​ផ្កា​អប់​ក្លិន ឈួល​ពេញ​ឱរា។
សៀមរាប ជា​ដែន​ល្បីល្បាញ​ខាង​ទេសចរណ៍​វប្បធម៌ ព្រោះ​មាន​ប្រាសាទ​បុរាណ​ឆ្លាក់​ភ្ជាប់​ដោយ​ចម្លាក់​ប្រណីតៗជា​ច្រើន​ស្ទើរ​ តែ​រាប់​មិន​អស់​ ជា​ពិសេស​ប្រាសាទ​អង្គវត្ត​ដែល​ទាក់ទាញ​​ទេសចរ​​ជាតិ និង​អន្តរជាតិ​មក​លេង​កម្សាន្ត​បន្ត​បន្ទាប់​គ្នា​មិន​ចេះ​អស់។ ព្រឹក​ព្រលឹម​នៅ​​ប្រាសាទ​អង្គរវត្ត ថ្ងៃ​នៅ​​បារាយណ៍​ទឹក​ថ្លា ឯ​ល្ងាច​ថ្ងៃ​លិច​ឯណេះ​វិញ នៅ​​ភ្នំ​បាក់ខែង។
តែ​យ៉ាង​ណា ក្រៅ​ពី​ទេសចរណ៍​វប្បធម៌​ទាំង​នេះ គេ​ក៏​មិន​ដែល​ភ្លេច​គ្រាប់​ពេជ្រ​ធម្មជាតិ​តែ​មួយ​គត់​គ្មាន​ពីរ​ក្នុង​ ទឹកដី​បវរ​នេះ​ឡើយ នោះ​គឺ​រមណីយដ្ឋាន​ឧទ្យានជាតិ​ភ្នំ​គូលែន​ដ៏​ស័ក្តិសិទ្ធិ។
ចម្ងាយ​ប្រមាណ​​ជាង ៦០ គីឡូម៉ែត្រ ភាគ​ឦសាន​នៃ​ទីរួម​ខេត្ត​សៀមរាប ភ្នំ​គូលែន ស្ថិត​ក្នុង​ស្រុក​ស្វាយ​លើ ខេត្ត​សៀមរាប។ ​ចំណាយ​ពេល​អស់​ជាង ៣ ម៉ោង អ្នក​អាច​ធ្វើ​ដំណើរ​ឡើង​ដល់​កំពូល​ភ្នំ​ដោយ​រថយន្ត​តែ​ម្ដង​ដែល​ព័ទ្ធ​ ជុំវិញ​ដោយ​ថ្ម​ភក់​ធំៗ និង​ព្រៃ​ព្រឹក្សា​ត្រជាក់​ស្រឹប​ហាក់​បង្កប់​អាថ៌កំបាំង​សន្ធឹកសន្ធាប់ ដោយ​ឆ្លង​កាត់​ប្រាសាទ​បន្ទាយស្រី ដ៏ ​​ល្បីល្បាញ​ចម្លាក់​ល្អ​ឯក​គ្មាន​ពីរ​ក្នុង​លោក និង​ភូមិ​ព្រះដាក់​ល្បីល្បាញ​ខាង​នំ​បញ្ចុក​ឆ្ងាញ់​ជា​មួយ​នឹង​អន្លក់​ ស្រស់ៗ និង​ស្ករ​ផែន​ត្នោត​គ្មាន​ជាតិ​គីមី​ខ្ចប់​ស្លឹក​ត្នោត​ក្រអូប​ឈ្ងុយឈ្ងប់​ តាម​ដង​ផ្លូវ​ទៅ​កាន់​គិរី​ដ៏​ពិសិដ្ឋ។
គ្រាន់ ​តែ​ឡើង​ជិត​ដល់​កំពូល​ភ្នំ​ភ្លាម សំឡេង​ឈូ​ឆរ​កង​រំពង​ពេញ​ព្រៃព្រឹក្សា​ចេញ​ពី​កំពូល​គិរី​បព្វតា​ចាំ​ទទួល​ ស្វាមន៍ នោះ​ហើយ​ជា “តំបន់​ទឹក​ធ្លាក់” ​នៃ​ភ្នំ​គូលែន។ ទី​នេះ ល្បីល្បាញ ដោយ​សារ​តែ​ទឹក​ត្រជាក់​ថ្លា​ឈ្វេង​ហូរ​ចេញ​ពី​ថ្ម​លើ​កំពូល​ភ្នំ។
ទឹក ​ជ្រោះ​នេះ មាន​ពីរ​ដំណាក់ ដែល​ដំណាក់​ទី១ មាន​កម្ពស់​ពី ៤ ទៅ ៥ ម៉ែត្រ ខណៈ​ដែល​ដំណាក់​ទី២ មាន​កម្ពស់​ពី ១៥ ទៅ ២០ ម៉ែត្រ ដែល​មាន​ទឹក​ហូរ​ធ្លាក់​ជា​ប្រចាំ​មិន​ថា​ខែ​វស្សា ឬ​ប្រាំង​ឡើយ។ ទឹក​ជ្រោះ​នេះ ក៏​ជា​ប្រភព​ទឹក​ដែល​ហូរ​ចូល​ស្ទឹង​សៀមរាប និង​ចុងក្រោយ​ចាក់​ចូល​ក្នុង​បឹង​ទន្លេ​សាប​ដ៏​ល្វឹង​ល្វើយ។
យោង ​តាម​ប្រសាសន៍​របស់​លោក​អ៊ំ សាវន អាជីវករ​លក់ដូរ​នៅ​ផ្សារ​លើ​ធំ​ថ្មី ខេត្ត​សៀមរាប បាន​ប្រាប់​ឲ្យ​ដឹង ជាទូទៅ មនុស្ស​មិន​សូវ​ទៅ​លេង​ភ្នំ​គូលែន​នៅ​ខែ​វស្សា​ទេ ជាពិសេស​ខែ​កក្កដា សីហា និង​កញ្ញា ដោយ​សារ​តែ​ទឹក​ធំ (ទឹក​ជ្រោះ​ហូរ​ខ្លាំង)។ គេ​ច្រើន​តែ​ទៅ​លេង នៅ​ខែ​ប្រាំង គឺ​បុណ្យ​ចូល​ឆ្នាំ​តែ​ម្ដង។ ទោះ​ជា​ខែ​ប្រាំង​ក៏​ដោយ ក៏​​​មាន​ទឹក​ធ្លាក់​ជា​ប្រចាំ គ្រប់គ្រាន់​អាច​ឲ្យ​មនុស្ស​ងូត​លេង​បាន​តាម​ចិត្ត​ចង់។
ក្រៅ​ពី ទឹក​ជ្រោះ​ធម្មជាតិ​នេះ ភ្នំ​គូលែន​នៅ​មាន​កន្លែង​ល្បី​ស័ក្ដិសិទ្ធិ​មួយ​ទៀត គឺ​ព្រះអង្គ​ធំ ដែល​ស្ថិត​លើ​កំពូល​ភ្នំ​ខ្ពស់​ជាង​គេ (រយៈ​កម្ពស់ ៤៨៧ ម៉ែត្រ)។ ទីនោះ ជា​ទីសក្ការៈ​បូជា ដែល​មនុស្ស​ភាគ​ច្រើន​ជឿ​ថា ស័ក្ដិសិទ្ធិ​មែន រាល់​ការ​បួងសួង​បន់​ស្រន់​របស់​ពួកគេ រហូត​ដល់​អ្នក​ខ្លះ​បាន​កោរ​សក់​លា​បំនន់​ទៀត​ផង។
មនុស្ស ​ភាគ​ច្រើន​ស្ទើរ​មិន​ភ្លេច និង​ខ្លះ​មិន​ស្គាល់​ផង​ពី​កន្លែង​ពិសិដ្ឋ​មួយ​ទៀត នោះ​គឺ​ព្រះ​អង្គ​ជប់ ដែល​ស្ថិត​នៅ​ជើង​ម្ខាង​ទៀត ដោយ​សារ​តែ​ទី​នោះ​នៅ​ឆ្ងាយ​ពេក និង​ពិបាក​ធ្វើ​ដំណើរ។ នៅ​ទីសក្ការៈ​ព្រះអង្គ​ជប់ មាន​ដើម​ផ្កា​ចំប៉ា​ឱប​មិន​ជុំ​អាយុ​រាប់​ពាន់​ឆ្នាំ​ក្លិន​ក្រអូប​ឈ្ងុយ​ ពេញ​ព្រៃ ស្រប​ដែល​មាន​ទឹក​ហូរ​ចេញ​ពី​ព្រះ​បាត​ព្រះ​អង្គ​ជប់​ដ៏​ត្រជាក់។ នៅ​ទី​នេះ​ ខ្លះ​ត្រង់​ទឹក​យក​ទៅ​ទទួល​ទាន ខ្លះ​ទៀត ងូត​ទឹក​នោះ ដោយ​ជឿ​ថា អាច​លាង​ជម្រះ​បាបកម្ម​ផ្សេងៗ​បាន។
ភ្នំ ​គូលែន គឺជា​អតីត​រាជធានី​ខ្មែរ​នៅ​ក្នុង​សតវត្សរ៍ទី​ ៩​ មាន​ឈ្មោះ​ថា “មហេន្ទ្របុរៈ” ដែល​កសាង​ឡើង​នៅ​ក្នុង​រាជ្យ​ព្រះបាទ​ជ័យវរ្ម័នទី២។ ព្រះអង្គ​​យាង​ទៅ​កាន់​ទីកន្លែង​ដ៏ពិសិដ្ឋ​នេះ ប្រហែល​នៅ​ចុង​សតវត្សរ៍ទី ៨ ដើម្បី​ប្រារព្ធ​ពិធី​ទេវរាជ ដើម្បី​ឲ្យ​កម្ពុជា​រួច​ចាក​ផុត​ពី​ការ​ត្រួតត្រា​របស់​ជ្វា​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ ៨០២ គ.ស (ដើមស.វទី ៩) និង​ដើម្បី​ឲ្យ​ព្រះអង្គ​អាច​ក្លាយ​ជា​ស្តេច​ចក្រវាល។
អស់ ​រយៈកាល​ជាង​មួយ​ពាន់​ឆ្នាំ​ហើយ​ដែល​ជំនឿ ទំនៀមទម្លាប់ និង​ភាព​ស័ក្តិសិទ្ធិ​នៃ​ទី​កន្លែង​មួយ​នេះ នៅ​តែ​ស្ថិត​ក្នុង​ភាព​អាថ៌កំបាំង​នៃ​ជំនឿ​របស់​ប្រជាជន​ខ្មែរ​គ្រប់​រូប៕
អត្ថបទ៖ សុផាត
រួបថត៖ កឹម សុវណ្ណា